شعر

  چه فكر ميكني كه بادبان شكسته، زورق به گل نشسته‌اي است زندگي در اين خراب ريخته كه رنگ عافيت از او گريخته به بن رسيده ، راه بسته ايست زندگي چه سهمناك بود سيل حادثه كه همچو اژدها دهان گشود زمين و آسمان ز هم گسيخت ستاره خوشه خوشه ريخت و آفتاب در كبود دره ‌هاي آب  غرق شد …

خادمت پشت در قصر خبر می خواهد از شب مبهم این فتنه سحر می خواهد کاش آن خوشه مسموم زبانش می گفت: لب شیرین تو انگور مگر می خواهد؟ تو عبا روی سرت می کشی و پا به زمین رفتنت تا به در خانه هنر می خواهد ای جگر گوشه که در حجره غم تنهایی زهر از جان تو انگار …

    حقیقت دارد  تو را دوست دارم  در این باران  می خواستم تو  در انتهای خیابان نشسته باشی  من عبور كنم  سلام كنم لبخند تو را در باران  می خواستم  می خواهم  تمام لغاتی را كه می دانم برای تو  به دریا بریزم دوباره متولد شوم  دنیا را ببینم رنگ كاج را ندانم نامم را فراموش كنم دوباره در …